حدود ۶۰۰۰ پروژه ورزشی در کشور نیمه کاره است
تاریخ انتشار: ۲۷ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۳۵۴۳۱۵
به گزارش خبرنگار مهر، محمدهادی لقمان پور ظهر شنبه در گردهمایی رؤسای هیئتهای ورزشی اظهار داشت: ۵۴ فدراسیون داریم که هیئتهای استانی آن هم در مازندران وجود دارد که نشان از اهمیت ورزش استان دارد.
وی افزود: پنج الی شش هزار پروژه نیمه تمام داریم که با نرخ امروز که ۵۵ هزار میلیارد تومان اعتبار برای تکمیل آن نیاز است و تعداد قابل توجهی سهم استان مازندران است که باید تأمین اعتبار و تکمیل شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
لقمانپور با بیان اینکه، میزبانی هیئتها در استان اقدام بسیار خوبی است، افزود: رویداد بین المللی پرورش اندام میزبانی بسیار خوبی برای مازندران بود که صدای آن در کشور شنیده شد.
وی افزود: همگرایی و ارتباط با مسئولان ارشد استان و نمایندگان مجلس جهت پیشبرد مطالبات حوزه ورزش تأثیرگذار است.
مدیرکل امور مجلس وزارت ورزش و جوانان بیان داشت: نمایندگان استان مازندران همیشه کمک ویژه به ورزش داشتند که در شرایط محدودیتهای مالی بسیار مهم است.
لقمانپور ادامه داد: مالیات بر دخانیات مصوبه بسیار مهمی برای ورزش است که اگر تأیید نهایی شود کمک شایانی به توسعه ورزش خواهد کرد.
وی افزود: ما تافته جدا بافتهای در فدراسیونهای ورزشی نداریم و هر کسی سکاندار ورزش و جوانان مازندران بود، هیئتها باید همراهی و حمایت کنند.
وی از اهمیت ورزش مازندران گفت و افزود: کسی اگر در مازندران بتواند مدیریت کند حتماً در کشور هم میتواند و این نشان دهنده نیروهای انسانی توانمند است.
کد خبر 5736100منبع: مهر
کلیدواژه: وزارت ورزش و جوانان پروژه ورزشی ساری حوادث چهارشنبه سوری بوشهر کرمانشاه نوروز گرگان چهارشنبه آخر سال تبریز خطبه های نماز جمعه اورژانس گردشگری گلستان سفرهای نوروزی اردوهای راهیان نور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۵۴۳۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نوه امام خمینی در خارج از کشور چه کاره است؟
به گزارش «تابناک» به نقل از عصر ایران، معصومه حائری یزدی همسر آیتالله سید مصطفی خمینی و دختر آیتالله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.
آن طور که عصر ایران روایت کرده است؛ وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجتالاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصه های رسمی و رسانهای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی میکند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).
از نکات شگفتآور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.
او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان میکرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب میکردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.
با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانهها نبود اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهلوچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفتوگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم میکرد.
درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آنها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی ماندهاند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیروهای دولتی وارد منزل ما شدند و هول و هراس ایجاد کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.
دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من میگفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»